Het pneumatische mechanisme dat ervoor zorgt dat de piano speelt is in de Ducanola onderverdeelt in 3 lagen met kleine balgjes.
De balgjes zitten in 3 lagen ingebouwd omdat de balgjes groot genoeg moeten zijn om de actie te maken (het slaan van de hamer op de snaar), maar ook dicht bij elkaat moeten zitten, omdat de piano snaren (en de toetsen) uiteindelijk dicht bij elkaar zitten.
De stacks met balgjes zitten achter het zwarte geschroefte deel, aangegeven door het rode kader.
De hele voorkant kan los, hier zitten alle verbindingen in naar de achterliggende balgjes, de buisjes zijn met loden pijpjes verbonden aan de het koperen gaatjesblok achter de rol, dat ervoor zorgt dat het vacuum wegvalt zodra er een gaatje in het papier zit, het vacuum van het ventiel van het betreffende balgje valt weg waardoor een groter ventiel open gaat en de balg dicht zuigt, waardoor de toon aangeslagen wordt.
De voorkant na demontage
Na het verwijderen van de “plankjes” zie je duidelijk de loden pijpjes lopen…
Bovenaan beginnen de buisjes (zeg maar bij de witte rondjes), vanuit daar loopt er 1 buisje helemaal door naar het onderste reck (steeds de eerste van links). Het tweede buisje loopt alleen naar het middelste rack (steeds het tweede buisje).
Ook zie je hier de ventielen die bewegen zodra het vacuum weg valt
Het hele buisjes gedeelte kan ook helemaal verwijderd worden, zodat de racken vrij komen en we dus tegen de luchtgaten die aansluiten op de buisjes kijken.
Nu heb ik ook het eerste Rack los gehaald, waardoor de balgjes ook duidelijk zichtbaar zijn (diegene die er nog op zitten dan).
